[vc_row][vc_column width=”1/1″][rev_slider_vc alias=”about”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

Rewolucja w telefonach komorkowych zapoczatkowana przez iPhone’a stala sie swoistym bodzcem dla innych producentow telefonow komorkowych, ktorzy coraz smielej odchodza od standardowych rozwiazan typu „telefon” w kierunku, ktorego celem jest osiagniecie jak najwiekszej gadzeciarskiej i na ogol nikomu nie potrzebnej funkcjonalnosci, w malej obudowie, a wiec rozwiazan typu „smart”. Miedzy innymi z tego powodu na rynku pojawia sie coraz wieksza liczba telefonow wykorzystujacych przeznaczone dla urzadzen mobilnych systemy operacyjne. My przyjrzymy sie uwazniej propozycji szwedzko-japonskiego producenta, ktory wprowadzil w tym roku do swojej oferty telefon Sony Ericsson Xperia X10 Mini Pro. Czy jest to rozwiazanie jakiego poszukuja dzisiejsi uzytkownicy telefonow komorkowych, a w zasadzie smartfonow? 

 

 

 

 

 

 

Przekonamy sie juz za chwile. W testach byla Xperia dostarczona przez salon sieci PLUS GSM, fabrycznie bez blokady karty SIM i bez karty pamieci. W telefonie jest zainstalowane na ta chwile najnowsze oprogramowanie w wersji 2.1, ktore mozna pobrac ze strony producenta. Zachecam do tego goraco gdyz telefon pracuje na nim kilkakrotnie szybciej.

 

 

 

 

 

 

Specyfiakcja techniczna urzadzenia:
System GSM850, GSM 900, GSM1800, GSM1900, WCDMA
Wysokosc (mm) 90
Szerokosc (mm) 52
Grubosc (mm) 17
Waga 120 g
Akumulator litowo-polimerowy (LiPoly)
Czas czuwania wg producenta (h) 360
Czas rozmow wg producenta (min) 240
Wyswietlacz 16 mln kolorow
Wyswietlacz 240 x 320 pikseli, 2,55 cala
Alarm wibracyjny
Dostepna pamiec 128 MB
Zlacze kart pamieci microSD
Bluetooth
GPRS Class 10
EDGE Class 10
WiFI 802.11g
WAP xHTML
Aparat fotograficzny 5 Mpix, autofokus, LED flash, wideo
PDA Android OS 2.1, Qualcomm MSM7227 600MHz
Dyktafon
System glosnomowiacy
Radio
Odtwarzacz mp3
HSDPA i HSUPA
MicroUSB, JACK 3,5mm
Akcelerometr
GPS z funkcja AGPS

 

 

Duze mozliwosci w malej formie tak z grubsza mozna opisac pierwsze wrazenie jakie sie ma patrzac na ten telefon.

 

Swoja premiere Sony Ericsson XPERIA X10 mial 14 lutego 2010 roku podczas targow Mobile World Congress w Barcelonie. Mozemy sie jedynie domyslac, czy data premiery nie byla przypadkowa i czy producentowi zalezalo na tym, by przyszli klienci po prostu zakochali sie w nowym produkcie (chodzi o walentynki dla nie wtajemniczonych). W przypadku tego samartfon’a opinie sa jak zawsze podzielone i jest tylko kwestia gustu i personalnych potrzeb, ktore to maja zasadniczy wplyw na decyzje zwiazane z wyborem telefonu. 

 

 

 

 

 

 

Kiedy Xperia pojawila sie w powszechnej sprzedazy w drugiej polowie czerwca 2010 roku wzbudzila zainteresowanie szczegolnie wsrod milosnikow systemu operacyjnego Android. Smartfon jest dostepny w dwoch wariantach kolorystycznych – czarnej i perlowo-bialej. Obie wersje posiadaja czarny panel przedni, a wymienic mozna jedynie tylna czesc obudowy, ktora dostepna jest w czterech opcjach kolorystycznych – czerwonej, rozowej, srebrnej oraz w kolorze limonki. Jak widac nam wpadl do testow model czarny.

 

 

 

 

 

 

Telefon, ktory otrzymalismy do testow byl na standardzie wyposazony w zestaw sluchawkowy MH810 ze zintegrowanym pilotem, ladowarke, a takze instrukcje obslugi w jezyku polskim, ktora kazdemu nowemu uzytkownikowi Androida radze przeczytac. Telefon objety jest 24-ro miesiecznym okresem gwarancyjnym. 

 

 

 

 

 

 

Pierwszy kontakt z telefonem nie wypadl niestety dla niego korzystnie. Wykonana z blyszczacego tworzywa obudowa, podobnie jak ekran telefonu bez wiekszego trudu przejmuje nasze „odciski palcow”, co nie jest szczegolnie estetyczne. Szkoda tym bardziej ze na pierwszy rzut oka telefon wyglada na wykonany z lepszego tworzywa niz ma to miejsce w rzeczywistosci. Przed kazdym wykonanym zdjeciem musialem dokladnie polerowac obudowe. Straszne przezycie.

 

 

 

 

 

 

Po chwili jednak zapomnialem o tym niedociagnieciu, poniewaz zastosowany w smartfonie ekran o przekatnej 2,55 cala i 16 milionach kolorow zrobil na mnie na naprawde dobre wrazenie. Gdyby jeszcze producenci zaczeli stosowac jakies antystatyczne materialy, to mozna by bylo z powodzeniem ekran o rozdzielczosci 240×320 pikseli uznac za rozwiazanie optymalne. Choc rozdzielczosc oczywiscie we wspolczesnych realiach moglaby byc ciut wieksza. W specyfikacji dostarczonej wraz z telefonem znajduje sie informacja, ze ekran jest odporny na zarysowania, ja jednak postanowilem tego na wszelki wypadek nie sprawdzac.

 

 

 

 

 

 

Choc wielkosc jak i parametry ekraniku nie powalaja to jednak wlasnie dzieki niemu telefon jest tak kompaktowy. Mysle ze osiagnieto tu odpowiedni kompromis po miedzy wielkoscia ekranu a wygoda uzytkowania. Interfejs jest bardzo dobrze dostosowany do tego a nie innego telefonu. Na pochwale zasluguja takze piekne kolory jakie prezentuje wyswietlacz.

 

 

 

 

 

 

Pieta achillesowa wyswietlacza jest dotykowa klawiatura. Przyciski sa po prostu za male i za blisko siebie ulozone. Dla osob chcacych korzystac z pisania sms’ow w plaszczyznie horyzontalnej polecam instalacje aplikacji typu Handscent Sms, zmienia sie jednak wowczas uklad klawiszy. Niestety ich wielkosc pozostaje bez zmian, zwiekszy sie jedynie nieco odleglosc miedzy nimi. Generalnie nie oczekujcie ode mnie nigdy pozytywnego slowa o dotykowej klawiaturze, gdyz dla mnie korzystanie z takiego rozwiazania to katorga. Wiec byc moze z klawiatura nie jest tak tragicznie tylko moje podejscie wzielo gore.

 

 

 

 

 

 

Prawdopodobnie wiele osob czeka na informacje dotyczace korzystania z klawiatury QWERTY. Oczywiscie mozna jej uzywac, jednak to tez nie jest najlepszym wyborem, biorac pod uwage niewielki rozmiar klawiszy. Klawiatura wysuwana jest po prostu bardzo malutka, przyciski sa miniaturowe tak samo jak i odstepy miedzy nimi. Trzeba bedzie poswiecic sporo czasu aby sie do niej przyzwyczaic. Ponadto sa dosc twarde i ciezko chodza co wywoluje po dluzszej chwili bol w palcach.

 

 

 

 

 

 

W gornej czesci wyswietlacza zostala zainstalowana dioda LED, ktora ma na celu powiadamiac uzytkownika o zdarzeniach, a wiec o nieodebranym polaczeniu, nieoczytanej wiadomosci oraz o wyczerpanej baterii. W sasiedztwie diody zainstalowany zostal takze glosnik. Wprawdzie wydaje sie on byc stosunkowo cichy, jednak jak na tego typu urzadzenie emituje dzwieki na dosc dobrym poziomie. 

 

 

 

 

 

 

Pod ekranem natomiast umiejscowione sa znane wszystkim uzytkownikom smartfon’ow z Androidem przyciski ulatwiajace nawigacje, a wiec klawisz menu, klawisz ekranu gornego oraz klawisz wstecz. Dzieki tym klawiszom nawigacja staje sie niemal intuicyjna. Nieopodal tych klawiszy znajduja sie ukryte pod obudowa dwa przydatne czujniki.

 

 

 

 

 

 

Jeden odpowiada za kontrole poziomu natezenia swiatla i dopasowanie poziomu promieniowania ekranu, drugi zas to czujnik zblizeniowy, ktorego funkcja sprowadza sie do blokady pewnych funkcji telefonu w trakcie rozmowy, by nie doszlo do przypadkowego nacisniecia ktoregokolwiek z klawiszy lub uruchomienia niepozadanej funkcji. 

 

 

 

 

 

 

Zaprojektowana z charakterystyczna dla innych modeli Sony Ericssona linia telefonu sprawia, ze dobrze lezy on w dloni, a pokryta gumowatym tworzywem tylna pokrywa sprawia, ze telefon wydaje sie przez to przyjemny w dotyku i pozwala na pewniejszy uchwyt. Obudowa smartfon’a choc z plastiku wydaje sie byc dosc solidna i nawet podczas silnych naciskow trudno z niej wydobyc podejrzane trzaski. 
Na tylnym panelu umieszczony zostal takze obiektyw aparatu, ktory wyposazony zostal w matryce 5.0 megapiksela z autofokusem i dioda doswietlajaca. Obiektyw wydaje sie byc dobrze zabezpieczony przed zanieczyszczeniami, poniewaz zostal ulokowany nieco dalej od linii obudowy. Oczywiscie takie rozwiazanie ma zalety, ale kiedy zachodzi koniecznosc wyczyszczenia obiektywu moze byc z tym pewien problem. Dioda doswietlajaca znana z innych modeli telefonow tego producenta dobrze spelnia swoje zadanie, a emitowane przez nia jasne swiatlo moze takze pelnic funkcje latarki.

 

 

 

 

 

 

Na bocznych krawedziach telefonu nie brakuje przyciskow, ktore zdecydowanie wspomagaja funkcje multimedialne urzadzenia. Na gornej krawedzi znajduje sie przycisk wlaczania/wylaczania telefonu. Odpowiada on takze za blokowanie ekranu. 

 

 

 

 

 

 

Przesuwajac sie zgodnie z kierunkiem ruchow zegara, napotkamy na prawej krawedzi przycisk wykorzystywany do regulacji glosnosci oraz klawisz skrotu do aparatu fotograficznego. 

 

 

 

 

 

 

W dolnej czesci obudowy znajduje sie mikrofon, ukryty pod zaslepka port mini USB, wejscie na sluchawki typu Jack z dodatkowym wygieciem pozwalajacym podlaczyc sluchawki MH810, a takze uchwyt pozwalajacy zaczepic smycz. 

 

 

 

 

 

 

Cale szczescie ze telefon posiada zwykle wejscie na sluchawki. Dolaczony zestaw sluchawkowy sprawdza sie owszem w czasie rozmow, jednak podczas sluchania muzyki dostarcza bardzo slabych wrazen audiofilskich.

 

 

Po opisie budowy zewnetrznej Xperii nadszedl czas, by przeprowadzic rownie doglebna analize funkcji zaimplementowanych w smartfonie. Podobnie jak w przypadku swojego wiekszego „brata” X10 mini posiada wlasna nakladke na interfejs Androida. Nakladka dostala jakze wdzieczna nazwe UX od „User eXperience”. Oprogramowanie, z ktorym sprzedawany jest telefon opisane jest na podstawie Androida w wersji 1.6 Donut. Po nabyciu warto je zaktualizowac do wersji 2.1 Eclair, ktora jest juz dostepna na stronie producenta. Byla to pierwsza rzecz jaka uczynilem. 

 

 

 

 

 

 

Jak w przypadku wiekszosci tego rodzaju urzadzen kluczowa role odgrywa zastosowany procesor. W przypadku X10 mini jest to Qualcomm MSM7227 taktowany zegarem o czestotliwosci na poziomie 600MHz. Moje obserwacje dowodza tego, ze takiego rodzaju procesor choc nie najszybszy to jest jednak w zupelnosci wystarczajacy dla tego modelu smartfon’a. Telefon blyskawicznie reaguje na wszystkie komendy, a po zaktualizowaniu oprogramowania odczuwalne jest dalsze zwiekszenie predkosci.

 

Po uruchomieniu telefonu, oczom uzytkownika powinny ukazac sie centralnie ulokowane „widgety”, czyli ikony, pomiedzy ktorymi przemieszczamy sie za pomoca ruchow palca w prawo lub lewo. Przesuwajac „widgety” zmianie ulega takze tapeta, ktora uzytkownik moze oczywiscie spersonalizowac np. po przez wgranie wlasnych zdjec i motywow. 

 

 

 

 

 

 

Kolejnym rzucajacym sie w oczy elementem widocznym na pulpicie sa cztery rozmieszczone w skrajnych rogach ikony. Sa to „klawisze” skrotow, ktore uzytkownik moze dostosowac do wlasnych potrzeb. Ich polozenie na pulpicie nie zmienia sie w zwiazku z tym warto skorzystac z ich mozliwosci. Niezwykle waznym elementem pulpitu jest takze gorna belka, na ktorej prezentowane sa informacje o stanie baterii, zasiegu, godzinie, dacie oraz informacje na temat trybu pracy telefonu i wykorzystywanych w danej chwili funkcji. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W miare uruchamiania aplikacji ich ikony takze beda eksponowane na belce, ktora jest widoczna nie tylko w trybie pulpitu, ale takze w trybie menu oraz wszystkich aplikacjach, ktore na to pozwalaja. Uzytkownik moze w dowolnym momencie ja rozwinac, by przyjrzec sie szczegolom lub przejsc bezposrednio do innej aplikacji. Jest to wiec spore ulatwienie podczas pracy z telefonem na kilku programach jednoczesnie. 

 

Mniej wiecej na samym srodku dolnej czesci wyswietlacza znajduje sie strzalka, ktora daje mozliwosc rozwiniecia menu, do ktorego uzytkownik ma takze dostep po nacisnieciu jednego z trzech klawiszy umieszczonych na frontowym panelu (menu), powtorne nacisniecie klawisza odwoluje widok menu i przywraca poziom pulpitu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Menu telefonu jest podzielone na strony, poniewaz nie byloby mozliwe zmieszczenie wszystkich aplikacji na jednym poziomie. Strony sa oznaczone za pomoca kropek, co zdecydowanie ulatwia nawigacje w menu. Kazda ze stron zawiera dziewiec ikon, ktorych kolejnosc uzytkownik moze dowolnie zmieniac.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Podsumowujac jestem pod bardzo pozytywnym wrazeniem Androida. To chyba na ta chwile najlepszy system na komorki. Tak trzymac !

 

 

 

 

 


.: strona 4 :.
 

Timescape

 

Jedna z charakterystycznych funkcji telefonow Sony Ericsson wyposazonych w platforme Android jest funkcja Timescape. W X10 jest takze Mediascape, lecz w wersji mini nie zostala ona zaimplementowana. Funkcja Timescepe to uklon w kierunku tych wszystkich, ktorzy cenia sobie kontakt ze znajomymi, ktorzy wykorzystuja popularne platformy spolecznosciowe. Dzieki Timescape mamy mozliwosc zgromadzenia w jednym miejscu informacji publikowanych przez naszych znajomych w serwisach Facebook, Twitter lub Nasza-Klasa. W USA popularny jest takze FourSquare, jednak do Polski nadal on nie dotarl – a szkoda. 

 

Timescape gromadzi takze informacje o otrzymanych wiadomosciach oraz nieodebranych polaczeniach. Tresc jest prezentowana w malych, prostokatnych ramkach (okienkach) i aby ja odczytac wystarczy kliknac w interesujaca nas tekst. Oczywiscie nie sposob byc caly czas podlaczonym do sieci, w zwiazku z tym uzytkownik moze zaplanowac, co jaki czas ma nastepowac aktualizacji tresci. Warto w tym miejscu zaznaczyc, ze dodajac kontakt do ksiazki kontaktow, mozemy od razu przypisac do osob ich konta na Facebooku czy Twitterze, co jest niezwykle uzyteczne dla nalogowcow w dobie tego nowego narkotyku.

 

Polaczenia

 

Oczywiscie nie bylby smartfon telefonem, gdyby nie dawal mozliwosci wykonania polaczen glosowych – taka funkcja istnieje! W gornej czesci ekranu znajduja sie dwa przyciski, ktore umozliwiaja przelaczanie miedzy spisem wszystkich kontaktow, a kontaktami ulubionymi. Na glownym ekranie widoczna jest funkcja pozwalajaca na dodanie nowego kontaktu, a takze szybkiego wyszukiwania osoby lub numeru. Widoczny jest takze spis wszystkich kontaktow. Przemieszczanie sie miedzy numerami i osobami nie powinno przysparzac wiekszych problemow – wystarczy ruch palcem w jedna lub druga strone, a lista bedzie sie przewijala do pozadanego miejsca. 

 

Wykonanie polaczenia jest bardzo proste i w zasadzie nie wymaga wiekszego wyjasnia – po prostu klikamy na interesujacy nas kontakt i klikamy polacz. Po wybraniu kontaktu uwidacznia sie jeszcze jedna smart-funkcja o nazwie „infinite”, ktorej uzycie przenosi nas do swoistego archiwum, w ktorym dostepne sa informacje na temat dotychczasowych akcji. Edytujac kontakt mozemy oczywiscie przypisac do niego szereg dodatkowych atrybutow – od zdjecia zaczynajac na profilach w serwisach spolecznosciowych konczac. 

 

Wiadomosci

 

Uzytkownicy typowych telefonow zdziwia sie zapewne, ze w Xperii nie znajda typowego podzialu na wiadomosci przychodzace, wychodzace itp. Calosc korespondencji znajduje sie w jednym miejscu, tak zreszta jak w przypadku telefonow SE. Korespondencja prezentowana jest w bardzo wygodnej formie czatu. Moze na pozor wydaje sie to skomplikowane, jednak w praktyce sprawdza sie znakomicie. Chcac napisac wiadomosc postepujemy podobnie jak w przypadku polaczenia glosowego, lecz wybieramy funkcje napisz wiadomosc. Ekran, na ktorym wyswietla sie uklad numeryczny znany z typowych telefonow jest wygodny w obsludze, a poszczegolne znaki mozemy w bardzo latwy sposob zamienic na symbole, emotki lub cyfry. 

 

Album, czyli galeria zdjec

 

Przegladanie zdjec w smartfonie nie sprawia wiekszych trudnosci. Widoczna w formie miniaturek galeria sprawia, ze wybor interesujacego nas obiektu jest bezproblemowy. Aby wybrac zdjecie przesuwamy po prostu palcem po ekranie. Istnieje oczywiscie mozliwosc uzycia danej fotografii i to na przynajmniej kilka sposobow. Zdjecie mozemy wykorzystac jako tapete, przypisac do kontaktu, przeslac przez Bluetooth, mozemy takze wyslac MMS, email czy wkleic je na portal spolecznosciowy. Smartfon nie posiada niestety multitoucha, mozna sobie jednak poradzic wykorzystujac do tego celu mozliwosc powiekszania lub pomniejszania zdjec, czyli funkcje „finger zoom”, ktora sprawdza sie dosc dobrze. Gesty to jednak gesty.

 

Smart-foto

 

Pisalem juz nieco o aparacie fotograficznym, w ktory zostal wyposazony telefon. Jest to dajacy naprawde dobrej jakosci fotografie aparat wyposazony w matyce 5.0 mpx z autofokusem i dioda sluzaca do tworzenia lepszej ekspozycji fotografowanych obiektow. Brakuje moze nieco ustawien aparatu takich jak balans bieli czy retusz fotografii, ale pamietajmy, ze do robienia zdjec zostaly stworzone odrebne urzadzenia, a aparat w smartfon’ie nie zastapi raczej prawdziwego aparatu fotograficznego. Wykonujac zdjecia mozemy jednak wybrac tryby tematyczne – tryb automatyczny, makro, polmrok i sport. Mozna takze jednym przyciskiem wlaczyc funkcje kamery, ktora nagrywa filmy z predkoscia 30 kl/sek. Filmy sa przyzwoitej jakosci.

 

Smart-Wideo

 

Zainstalowana fabrycznie aplikacja do odtwarzania filmow wideo nie daje uzytkownikowi zbyt wielkiego pola manewru. W wersji standardowej istnieje jedynie mozliwosc skorzystania z trzech funkcji: play, pause oraz z suwaka do przesuwania filmu. Niestety aplikacja nie rozpoznaje formatu Avi, wiec warto pobrac alternatywne rozwiazanie np.: yxplayer, ktory posiada znacznie bardziej rozbudowany interfejs. Posiadajac ten program bedziemy takze mieli mozliwosc bezposredniego skopiowania filmu do pamieci X10 mini pro. To czy telefon poradzi sobie z obsluga obrazu zalezy w glownej mierze od jego formatu kodowania wideo oraz audio. Dlatego nie oczekujmy, od smartfona, ze „pociagnie” ciezarowke. Najlepiej wybierac lekkie formaty w rozsadnych rozdzielczosciach takich jak na przyklad QVGA, a wtedy nie powinno byc wiekszych problemow z ich odtwarzaniem.

 

Market

 

Podstawowa zaleta wszystkich telefonow wykorzystujacych system operacyjny Android jest mozliwosc skorzystania z „marketu”, w ktorym zgromadzone sa w zasadzie wszystkie potrzebne programy i aplikacje przeznaczone dla naszego telefonu. W markecie sa wiec dostepne wszystkie wymienione w tym artykule aplikacje oraz szereg innych, dzieki ktorym bedziemy mogli otwierac dokumenty w formacie Word, Excel czy PDF. Niestety przewazajaca czesc aplikacji wymaga uiszczenia oplaty. 

 

Net

 

SE zostal wyposazony w standardowy dzis punkt dostepu do sieci bezprzewodowej WiFi w standardzie IEEE 802.11b/g. W przypadku znajdowania sie poza zasiegiem sieci mozemy takze wykorzystac GPRS, EDGE, UMTS oraz HSPA. Przegladanie tresci stron jest przyjemne i bezproblemowe dzieki dotykowemu ekranowi, chociaz polecam zainstalowanie bardziej zaawansowanej przegladarki (np.: Opera Mini), dzieki ktorej ladowanie stron bedzie znacznie szybsze bo ma na to wplyw takze poziom transmisji. 

 

Navi

 

Telefon jest oczywiscie wyposazony w nawigacje GPS, a lacznosc z satelitami odbywa sie bez wiekszego problemu. Jesli jednak mamy zamiar korzystac z tej funkcji regularnie to mamy problem poniewaz z pomoca MapyGoogle mozemy nie wszedzie dojechac. Sam czekam na dobry komercyjny system nawigacji stworzony z mysla o Polsce.

 

Trwalosc baterii

 

Telefon wyposazony jest w baterie o pojemnosci 950mAh. Ile trzyma? To zalezy oczywiscie od sposobu uzytkowania. W trakcie testow i normalnej eksploatacji uzyskamy srednio 2 dni na jednym ladowaniu, jednak faktyczny czas uzalezniony jest od stopnia eksploatacji, temperatury powietrza i wielu innych czynnikow.

 


.: strona 5 :.
 

Zasadniczo jak na tak maly telefon, mozna powiedziec, ze jestem zaskoczony jego wielka klasa. Niestety nie nalezy on do najtanszych poki co i wielu uzytkownikow bedzie prawdopodobnie poszukiwalo innych – znanych i cenionych rozwiazan w nizszej cenie, to jednak najdrozszy tez nie jest. Ja ze swej strony szczerze polecam tego „malucha” i czekam na kolejne telefony do testow wyprodukowane przez konsorcjum Sony Ericsson. 

 

 

 

 

 

 

Jest to jeden z lepiej dopracowanych telefonow jakie widzialem, lecz nie bez wad. Smartfon bardzo uniwersalny i wygodny lecz niekiedy w kompromisie z roznymi aspektami codziennej uzytecznosci. Jezeli ktos poszukuje malego, lekkiego i nieco grubego telefonu z Androidem ktory bedzie bardzo wszechstronny to jest to urzadzenie dla niego.

 

 

 

 

 

 

Zalety:
– rozmiar karty kredytowej
– waga
– android
– dobra jakosc wyswietlacza
– dobrej klasy aparat
– nawigacja z darmowymi mapami Google Maps
– jest klawiatura QWERTY
– dobrej jakosci wbudowane glosniki
– odporny na zarysowania wyswietlacz

 

Wady:
– brak multi touch
– troche gruby jak na pozostale wymiary
– slaba jakosc zestawu sluchawkowego
– brudzacy sie material

 

 

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]